Succesvol Morse-examen in het Belgische Diest
Op de eerste zomerse dag van het jaar, zaterdag 6 april 2024, vond in het Belgische Diest voor de zevende keer het morse-examen plaats. Elf deelnemers uit Nederland en twee uit België legden het examen af.
Iedereen slaagde en kreeg aan het eind van de middag het certificaat overhandigd. Ron Oostveen (PH0RON) doet persoonlijk verslag van dit succesvol Morse-examen.
Op weg naar het Belgische Diest
Ruim op tijd was ik die zaterdag met de auto naar het Belgische Diest vertrokken. Met de beelden van de Belgische boerenprotesten nog in mijn achterhoofd, wilde ik zeker niet te laat komen voor het examen. Vanaf de zomer van het vorige jaar was ik serieus aan het oefenen, en dan zou het heel vervelend zijn als ik door een wegblokkade of file niet aan het examen zou kunnen deelnemen. Gelukkig hadden de Belgische boeren die dag andere dingen aan hun hoofd, waardoor de reis voorspoedig verliep. Aan het eind van de ochtend kwam ik aan in Diest. Dat gaf me de mogelijkheid om ook nog even door het historische vestingstadje met het gezellige centrum te wandelen.
Overal in de stad zijn nog sporen van het militaire verleden te vinden. De stadswallen en citadel zijn rond 1837 gebouwd om de Nederlanders buiten de deur te houden. België had zich, tot ongenoegen van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, zeven jaar eerder onafhankelijk verklaard. En de Nederlanden deden verwoede pogingen om deze afscheiding ongedaan te maken. Voor de Belgen was dit voldoende reden om een verdedigingslinie op te zetten. Gelukkig heelt de tijd vele wonden en van de historische strijd was op de zonnige dag in april niets meer te merken. Juist het tegendeel bleek.
De UBA-DST als organisator
De UBA-DST (de afdeling Diest van de Koninklijke Unie van de Belgische Zendamateurs) organiseerde voor de zevende keer de morseproef. Niet alleen voor Belgische zendamateurs, maar ook voor deelnemers uit het buitenland staat het examen open. Dat is vooral fijn voor Nederlanders, omdat het sinds 16 december 2003 niet meer mogelijk is om examen in eigen land te doen. Twee Belgische zendamateurs en elf Nederlanders hadden zich aangemeld voor de proef.
Aan het begin van de middag druppelden de examenkandidaten langzaam binnen in de citadel, waar de Belgische zendamateurs hun thuisplek hebben. Onder het genot van koffie, thee en frisdrank werd kennisgemaakt.
Rond twee uur werden de deelnemers naar een andere ruimte gebracht om de schrijfproef te doen. Voor iedere deelnemer was er een vel blanco papier, een pen en een hoofdtelefoon. Hoewel ik in mijn leven veel tentamens en examens heb gemaakt, en die eigenlijk altijd zonder veel spanning heb volbracht, zag ik nu mijn hand trillen. Gelukkig verdwenen de zenuwen enigszins toen ik de eerste piepjes hoorde. De eerste proef werd afgenomen met een snelheid van 5/12 woorden per minuut. Direct daarna werd een nieuw vel papier uitgereikt voor de proef met 12/18 woorden per minuut.
Ervaringen uitwisselen
Na afloop ging iedereen terug naar de ruimte met koffie en frisdrank, waarna de eerste ervaringen werden uitgewisseld. Redelijk snel daarna kwam Lode Kenens (ON6KL) met het verlossende bericht dat iedereen, in ieder geval voor de lage snelheid, de proef voldoende had gemaakt. Daarna werden de deelnemers een voor een opgeroepen om weer naar de examenruimte te komen om de seinproef te doen. Nadat ik mijn eigen seinsleutel had aangesloten, kreeg ik de tekst uitgereikt die geseind moest worden. Zoals bij meer amateurs, gaat het seinen me beter af dan het opnemen. Dit onderdeel ging naar mijn gevoel wel goed. De fouten die ik maakte, corrigeerde ik netjes met acht punten.
Aan het einde van de middag kwam Lode met de blije boodschap dat ook het seinen bij iedereen goed was gegaan en we dus allemaal een certificaat zouden krijgen. Daarmee zijn de vele uren oefenen om CW onder de knie te krijgen beloond.
Een bedankje
Op deze plaats wil ik de Belgische zendamateurs uit Diest heel erg bedanken voor het organiseren van het examen. Zonder anderen tekort te willen doen, gaat mijn speciale dank uit naar Lode Kenens (ON6KL). In de weken voor het examen heeft hij steeds per mail oefenbestanden gestuurd naar de mensen die zich hadden opgegeven voor het examen. Daardoor had je de mogelijkheid om het niveau van je eigen vaardigheden goed in te schatten. Verder wil ik Hans van der Pennen (PA3GBX) bedanken voor het verzorgen van de wekelijkse CW-training via de ether, en vooral Stefan Zochowski (PA3ADJ) die mij en een aantal andere zendamateurs uit de afdeling Nijmegen enthousiast heeft gemaakt voor CW.
Met dank aan Ron PH0RON voor deze tekst plus foto.