Zeeboeizender actief op 20 m WSPR

zeeboeizender actief op 20 m WSPRLeden van de Mount Carmel High School Amateur Radio Club (MCHSARC) in San Diego hebben een zeeboeizender gebouwd. Deze zeeboei is inmiddels actief op 20 m WSPR in de Stille Oceaan. Phil Karn, KA9Q en Randy Standke, KQ6RS verzorgden de begeleiding van de MCHSARC-leden. De boei zend dus WSPR uit op 14.0956 MHz USB. Hij is ook al gehoord in de VS, Brazilië, Hawaii, Japan, Costa Rica, Australia en Zuid-Afrika.

Call sign KQ6RS

“In het afgelopen jaar hebben Randy en ik de MCHSARC begeleid in ontwerp en constructie van een simpele zeeboei. Die is daarna uitgezet vanaf het researchschip Sally Ride. Dat was op 16 juli zo’n 700 kilometer uit de kust van zuid-California,” zei Karn in een post op het AMSAT Bulletin Board. “De boei is ook al actief met WSPR op 20 meter met de call sign KQ6RS.” Karn blogt over dit project.

Pico tracker

De electronica bestaat uit een 20 m versie van de WB8ELK “pico tracker”. Die vliegt ook in langdurige ballonvluchten. “We vervingen de zonnepanelen door 21 alkaline D batterijen, als 4.5 V geschakeld, ” legt Karn uit. “We verwachten een levensduur van 6 maanden.” Het project maakte verder gebruik van alledaagse materialen. De boei, een sparboei, bestaat bijvoorbeeld uit een 100 mm PVC-pijp van 1.5 m. Een eind is geballast, waardoor de boei verticaal drijft. De bovenkant is vervolgens afgesloten met een plug, waar een bout doorheen steekt. Dit is tevens de doorvoer van de antenne. Dat is overigens een roestvrij stalen whip-antenne met ook een aanpassingsnetwerk. De zee is de aarde voor deze antenne. Maar om direct contact van metaal met zeewater te vermijden is de binnenkant van de pijp bekleed met koperfolie. Dat vormt een capacitatieve koppeling met het zeewater.

Drijftest

Bij drijftesten bleek de boei opmerkelijk stabiel. Alleen bij op-en-neergaande bewegingen bleek de boei te oscilleren. Daarom werd nog een dwarsbalk aangebracht om de weerstand in verticale richting te dempen. “Het was niet onze bedoeling een religieus teken na te maken,” zei Karn, “maar dat was wat de fysica voorschreef.” Omdat zeewater nodig was om de antenne te tunen deed Randy Standke, KQ6RS dit vanaf een kade in Mission Bay. “We hebben geprobeerd dit ding zo stevig mogelijk te maken,” Vertelde Karn. Zijn favoriete uitspraak aan zijn studenten: “De zee wint altijd, we kunnen het alleen lang genoeg uitstellen dat we er ook iets aan hebben.”

Uitzetten op zee

Het plan was de boei uit te zetten vanaf een NOAA-schip in april. Maar dit werd vanwege de COVID-19-pandemie afgezegd. Standke vond vervolgens een vervanging in de Sally Ride, een researchschip van het Scripps Institute of Oceanography. Het eerste ontvangstrapport was op 16 juli om 12:52:30 UTC vanaf locator CL89eu. De boei (KQ6RS-1) kun je volgen op APRS en WSPRnet.

Bron: ARRL