DVB-S, DVB-S2 of DVB-T?
DVB-T (midden) en DVB-S2 (rechts), links een deel van het QO-100-baken in DVB-S2
Recent zien we naast DVB-S en DVB-S2 ook DVB-T-signalen op de QO-100. Die geostationaire satelliet uit Qatar biedt ongekende mogelijkheden voor zendamateurs om te experimenteren met DATV. Was er in eerste instantie vooral veel DVB-S te zien, nu is dat vooral DVB-S2. Dat komt onder andere door de toegenomen mogelijkheden om DVB-S2-signalen op te wekken met behulp van SDR-zenders. De Adalm Pluto en de LimeSDR bijvoorbeeld maken zenden en ontvangen van deze beelden met gereduceerde bandbreedte relatief eenvoudig. Daar is uiteraard software voor nodig. En die is ook weer ontwikkeld door zendamateurs, zoals onder andere F5OEO, F6DZP, F5UII, IS0GRB en ontwikkelaars van de BATC, met name G8GKQ. Van die laatste club komen nu ook experimenten met DVB-T.
Een Soyouz-2-1A-raket bracht op 22 maart 14 nieuwe satellieten werkend in amateurbanden in een omloopbaan. Tevens heeft het ISS op 14 maart nog eens 8 satellieten uitgezet. Daarmee zijn er weer 22 satellieten bij met zenders aan boord, die werken in de amateurbanden. Kleine experimentele en wetenschschappelijke satellieten gebruiken vaak -al dan niet oneigenlijk- frequenties in de amateurbanden voor communicatie met de grondstations. Meestal worden deze frequenties wel gecoördineerd met het IARU Satellite Frequency Coordination Panel. Maar helaas niet altijd. Een aantal hebben ook een voor amateurgebruik transponder aan boord. De telemetrie en soms plaatjes zijn ook te ontvangen.
