JOTA 2015 bij scouting ‘Schutgraaf’ in Arnhem

“papaindiaviertangotangoalfa met een algemene aanroep” roept Lieke in de microfoon met een wat vragende blik in haar ogen. Ze heeft net te horen gekregen dat ze echt wat harder moet praten omdat anders niemand haar kan verstaan. Ze schrikt een beetje als de luidspreker kraakt en er een reactie komt. De eerste verbinding van JOTA 2015 bij scouting Schutgraaf is tot stand gebracht.

Scouting ‘Schutgraaf’ in Arnhem doet voor de 23ste keer mee aan de JOTA, de jaarlijkse ontmoeting tussen scouting en zendamateurs. Acht enthousiaste leden van de RIG (Radio Interesse Groep) hebben eerder al de 18 meter lange liermast van de zolder gehaald en opgesteld. Een aardig karwei omdat de mast zo’n tweehonderd kilo weegt! Deze mast is opgebouwd achter het scoutingterrein en steekt een flink eind boven de bomen uit. Er in een yagi en rondstraler voor 2 meter en 70 centimeter. Aan de mast hangt ook een endfed-antenne  voor HF.

Aart PA3NIK loopt nog zenuwachtig rond. De antennerotor doet het niet. “Vorig jaar was dat ook al het geval; hoe hebben we dat toch ook weer opgelost?”. Een appje naar een RIG-lid leert dat er destijds een losse kabel gelegd is. Die moeten we hebben. Vergeten op te schrijven. De rotor op de kabel aangesloten en ja hoor, de antenne kan draaien.

Vrijdagavond, de avond voor de start van de JOTA komt iedereen bijeen om de radioposten op te bouwen. We maken twee posten. Eentje met een rondstraler voor 2 meter en 70 cm, en een post met de yagi-richtantenne, maar ook HF voor het serieuze afstandswerk. De welpen en scouts gebruiken de post met de rondstraler.

Als de JOTA opent luistert iedereen via repeater PI2NOS die de beste geluidskwaliteit biedt. De HF-antenne is niet geschikt om te zenden op tachtig meter, ontvangen zal dus ook wel minder gaan.

Zaterdagochtend zijn de welpen aan de beurt. Er is contact met een wat merkwaardige scoutingclub. “Wat doen jullie nu?” vraagt een welp. “Varen!” is het antwoord. Ze hebben overduidelijk kinderen van waterscouting aan de lijn. Daar heeft Jerry PD4JPI een X50 rondstraler met gaffertape aan de mast geplakt en z’n porto er op aangesloten. Geen JOTA-station, maar dat mag de pret niet drukken. Eerst is er nog wat schroom om in de microfoon te praten, maar als de vragen aan de andere groepen loskomen, willen ze die maar wat graag zelf stellen “Hoe varen jullie dan?”,“In een boot op het water”.

Ook kijken Dylan en Thomas, twee explorers, hun ogen uit bij het Easypalstation dat Cor PD0GHF heeft staan. Er verschijnen plaatjes van oud-militairen uit Engeland op het scherm! Dat is leuk! Ze zijn er niet weg te slaan.

In groepjes komen de welpen langs in de radiohut. Na een korte uitleg maken ze een verbinding. Bastiaan PA3BAS fluistert de juiste teksten in hun oor als ze het niet meer weten. Dat spel-alfabet is best wel lastig! Maar ze worden enthousiast als er een station reageert op de aanroep, en dezelfde codes gebruikt.

Door het strakke schema lukt het soms niet op tijd contact te krijgen met een ander scoutingstation. Dan de natuur maar een handje helpen. Cor PD0GHF en Bastiaan PA3BAS zijn af en toe tegenstation. Gewoon vanuit de auto op de parkeerplaats van de scouting. De radiocommunicatie staat nog steeds en de kinderen vragen ze het hemd van hun lijf.

Dan verstopt iemand van de leiding zich. Met een porto worden de kids naar de leiding toe gepraat. Intussen hebben Aart PA3NIK en Cor PD0GHF met hout en printplaat seinsleutels in elkaar geknutseld. De kinderen kunnen zich dus ook uitleven met morsecode. Afgemaakt wordt het met de veldtelefoon van RIG-lid Wimjan. Daar kan je de ander gewoon opbellen en dan praten.

“Wat was het ook alweer?” vraagt een van de welpen als ze weer buiten staan. “Ik heet toch: Delta Alpha Alpha, eh, eh..November?”

Meer informatie: schutgraaf.nl en jota-joti.scouting.nl

Aart Nikkels PA3NIK en Bastiaan Mooijman PA3BAS