Berichten

DF-antennes, de USA varianten

Gigantische DF-antennes (deel 3)

DF-Antennes, de USA varianten

DF-Antennes, de USA variantenIn het eerste deel schreef ik: De kenmerken van een “Wullenweber” zijn meerder breedbandige antennes (monopolen) geplaatst in een cirkel en achter elke antenne een vlak reflectiescherm dat verbonden is met een aardnetraster dat groter is dan de diameter van de antennecirkel. Deze kenmerken zelfs de naam “Wullenweber” zijn bij de twee verschillende vormen van DF antennes in een cirkel door de westerse wereld overgenomen. Ook de USSR varianten in deel 2 hebben deze kenmerken behalve de naam “Wullenweber”.

Ten aanzien van de Wullenweber antenne arrays met name de USA varianten waar dit deel van het verhaal over gaat zie als eerste: AGARD Wullenweber. Hier vind je een nadere uitleg over deze antennes. De fysieke uitvoering van de Duitse Wullenweber draad antenne zoals Abb. 2 in deel 1 is in de USA varianten losgelaten. In deel 2 de voormalige USSR varianten zien we wel afgeleiden van de originelen Duitse Wullenweber antenne terug. John Stone Stone heeft op de eerste Direction Finding System patent verkregen in 1902 (US Patent 716134). Opm. pa3clq, System is niet een antenna array. Alternatieve en verbeterde DF-systemen werden uitgevonden door Lee de Forest in 1904 (US Patent 771819), en door Italiaanse ingenieurs Ettore Bellini en Alessandro Tosi in 1909 (US Patent 943960).

Lees op deze webpagina het volledige verhaal inclusief verwijzingen naar foto’s en achtergronden zoals door Jan Pieter Oelp (PA3CLQ) onderzocht.

DF-antennes, de voormalige USSR varianten

Gigantische DF-Antennes (deel 2)

DF-Antennes, de voormalige USSR varianten

Gigantische DF-Antennes, de voormalige USSR varianten Het grootste en meest geraffineerde Sovjet SIGINT grond systeem. De originele Krug arrays, welke tijdens het eind van de veertiger jaren en in de vijftiger jaren van vorige eeuw werden geinstalleerd, waren eigenlijk kopieen van de Wullenweber Circularly-Disposed Antenna Arrays (CDAAs), zoals ontwikkeld in Duitsland gedurende de tweede wereld oorlog. Het systeem was ontworpen om de frequentieband van 6 tot 20 MHz af te dekken. De mogelijkheden van de Krug systemen zijn steeds weer verder verbeterd gedurende de afgelopen drie decennia.

Lees op deze webpagina het volledige verhaal inclusief verwijzingen naar foto’s en achtergronden zoals door Jan Pieter Oelp (PA3CLQ) onderzocht.

Gigantische DF-Antennes, de Originele Duitse Wullenweber

Gigantische DF-Antennes

de Originele Duitse Wullenweber

In 1926 had Watson-Watt’s reeds een DF-receiver concept voor een CRT (Cathode Ray Tube) ontwikkeld. Ten aanzien van Watson-Watt’s DF-receiver concept werd de N/Z antennes geplaatst op de N/Z meridiaan en de O/W antennes op de O/W meridiaan, daarbij is de geografische noordpool het noordelijke snijpunt van de omwentelingsas met het oppervlak. Na de “uitvinding van de Radio” en het vergrootte van de afstand waarop de “radiosignalen” konden worden waargenomen groeide bij de diverse instanties (militair) de wens om de richting en zo mogelijk de plaats van het uitgezonden radiosignaal te kunnen bepalen.

Vanaf de jaren 30 werd ook in Duitsland bestudeerd hoe dit mogelijk te maken. De Duitse wetenschappers liepen voorop en bereikte hun doel met de zgn. “Wullenwever” antenne deze originele naam is geïntroduceerd door Dr. Hans Rindfleisch, later de “Wullenweber” antenne genoemd en is ontwikkeld door the “Deutsch Marine Kommunikationsforschung Kommando” / “German Navy communication research command”. De benaming “Wullenwever” of “Wullenweber” is niet naar een bepaalde persoon vernoemd het is een “Cover name” om het Duitse geheime onderzoek en ontwikkeling van DF-antenne te identificeren.

Lees op deze webpagina het volledige verhaal inclusief verwijzingen naar foto’s en achtergronden zoals door Jan Pieter Oelp (PA3CLQ) onderzocht.